Αυτοδιοικητικές Σκέψεις

Είχα έγκαιρα δηλώσει ότι οι εκλογές είναι μία ‘δυσάρεστη περίοδος’ για τους ενεργούς πολίτες. Βρισκόμαστε σε μία περίοδο άχαρης αναμονής που επιβάλλει σιωπητήριο εξαιτίας της διαδικασίας των χρισμάτων. Είναι εποχή κομματικής πειθαρχίας. Η παραγωγή πολιτικής είναι ανύπαρκτη και η κοινωνική διαβούλευση αφορά μόνον τη στρατολόγηση ημετέρων. Τα κεσέμια καλούνται να πάρουν θέσεις και να παίξουν το ρόλο τους. Δε συζητούνται πολιτικές και στρατηγικές. Τα νούμερα που κυκλοφορούν δεν αφορούν τα ποσοστά της ανακύκλωσης ούτε το ποσοστό εκτέλεσης του τεχνικού προγράμματος. Συζητούνται μόνο τα νούμερα που διαμορφώνουν τις σχέσεις πολιτικών και ΜΜΕ. Συζητούνται τα νούμερα από γκάλοπ φαντάσματα και διαμορφώνονται συμμαχίες και συμπεριφορές με βάση τα νούμερα που υπόσχονται τα κεσέμια.
Οι διαδικασίες των χρισμάτων είναι αδιαφανείς και προάγουν το ρόλο των παραγόντων. Αυτοί δεν είναι απαραίτητα ενεργοί πολίτες αλλά είναι σίγουρα ενεργοί διαχειριστές που με κάποιο τρόπο εμπλέκονται σε δημόσιο χρήμα. Από μία ανάθεση έργου έως μία απλή σύμβαση έργου ή ένα ταξιδάκι. Είναι αυτοί που μαζεύουν και φέρνουν τα κουκιά. Είναι αυτοί που είναι αναγνωρίσιμοι. Όχι απαραίτητα άξιοι. Εχουν όμως φιλοδοξίες. Η πολιτική διαμορφώνει φιλοδοξίες μειωμένων απαιτήσεων και ικανοτήτων. Τα στοιχεία που απαιτεί είναι πλήρως αντίθετα από αυτά με βάση τα οποία η ιδιωτική αγορά επιλέγει άξιους. Στις εκλογές εκτιμάται η ικανότητα διαπλοκής και όχι η αναλυτική ικανότητα.
Είναι αδύνατο να γίνουν εκλογές δίχως αντικειμενική και υπεύθυνη ενημέρωση. Αυτή είναι περιορισμένη. Ο διαφημιζόμενος είναι πελάτης και έχει απαιτήσεις. Ελέγχει την ύπαρξη του ΜΜΕ. Η διαβλητή και ελεγχόμενη ενημέρωση είναι δουλειά αλλά παράγει και δουλειά. Κάθε φράση, κάθε λέξη κάθε οξεία κρύβει μήνυμα ή χρησιμοποιείται για να διαστρεβλώσει την αλήθεια υπέρ κάποιου. Άλλωστε αυτή είναι η πολιτική : Διαχείριση της πληροφορίας με τρόπο που να διευκολύνει στόχους οι οποίοι αφορούν χρήματα και εξουσία.
Σε πείσμα των καιρών, οι ενεργοί πολίτες συνεχίζουμε να κρατάμε αποστάσεις από το παιχνίδι της ελεγχόμενης και στρατηγικής σιωπής, παράγουμε ιδέες και διαμορφώνουμε την agenda της συζήτησης που σύντομα θα ξεκινήσει. Διότι σε αυτές τις δημοτικές εκλογές η agenda θα είναι περισσότερο ανθρωποκεντρική. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας θα είναι σύντομα άνεργοι. Η πόλη της μη ανταποδοτικής χρήσης πόρων θα πρέπει να γίνει η πόλη που παράγει. Τα περισσότερα ανοιχτά ζητήματα (απορρίμματα, επάρκεια νερού, ελεύθερη ενέργεια, περιβάλλον, πολιτισμός) θα επιλυθούν μόνο με πολιτικές που θα έχουν την κοινωνία συμμέτοχο. Για παράδειγμα : τα σκουπίδια ή θα τα κάψεις εις βάρος της κοινωνίας ή θα τα ανακυκλώσεις μαζί με την κοινωνία.
Η ανθρωποκεντρική agenda θα απαιτήσει άλλες συμπεριφορές και άλλο ήθος. Οι πολίτες θα καταδικάσουν κλίκες, παρέες και σπείρες. Δεν θα γίνουν καταγγελίες αλλά θα αναδειχθούν οι νόμιμες κομπίνες και θα εξηγηθούν οι πολιτικές διαστάσεις. Δεν θα υπάρξουν υποσχέσεις διορισμών γιατί θα είναι άνευ αντικρίσματος. Δεν θα υπάρξει διανομή θέσεων διότι τα νομικά πρόσωπα των νέων δήμων είναι περιορισμένου πλήθους.
Η προηγούμενη αυτοδιοικητική παρουσία και εμπειρία ίσως αποτελέσει ελάττωμα. Το σχέδιο Καλλικράτης δεν θα επιτύχει με έμπειρους αλλά παλαιάς φιλοσοφίας. Οι εν ενεργεία δήμαρχοι θα κριθούν με βάση πόσα στελέχη θα διώξουν και όχι πόσα νέα θα προσελκύσουν. Οι νέοι δήμοι απαιτούν κάτι παραπάνω από μερεμετατζήδες και διαχειριστές προσωπικών ευκαιριών.
Τα κόμματα έπρεπε να επιλέγουν συνδυασμούς και δημοσιευμένες πολιτικές πλατφόρμες. Το ΠΑΣΟΚ έχει ένα λόγο παραπάνω να ενδιαφερθεί για την επιτυχία του σχεδίου Καλλικράτης και όχι για επιμέρους πράσινες νίκες. Στις επόμενες εκλογές δεν θα μετρήσει πόσους πράσινους δημάρχους έχει αλλά αν πέτυχε η μεταρρύθμιση. Οι επιλογές που θα γίνουν από παράγοντες θα αποτύχουν. Οι κοινωνίες επιθυμούν να συμμετέχουν στην διαδικασία ανάδειξης υποψηφίων και θεωρούν ότι μπορούν να συνδιαμορφώσουν πολιτικές επίλυσης προβλημάτων.
Συμπέρασμα : Τα κόμματα και οι πολιτικοί να λειτουργήσουν με τρόπο περισσότερο συμβατό με τις ανάγκες της κοινωνίας. Αυτό απαιτεί υπερβάσεις. Η κοινωνία αναγνωρίζει τις κινήσεις τακτικής και γυρνάει τη πλάτη. Έχουμε υποχρέωση να είμαστε αληθινοί και να δείξουμε ότι αναγνωρίζουμε το ρόλο που μας ζητάει η κοινωνία και όχι οι τακτικές των τοπικών παραγόντων. Έχουμε υποχρέωση να συνομιλήσουμε θεσμικά με τη κοινωνία και να προτείνουμε πολιτικές. Δε μπορούμε να στηρίξουμε αυτούς που παίζουν ποδόσφαιρο με στημένους παρατηρητές αλλά ούτε μπορούμε να βλέπουμε τον αγώνα από τη κερκίδα. Στο κάτω-κάτω, τις προσωπικές μας φιλοδοξίες τις έχουμε επενδύσει αλλού. Έχουμε ρόλο …

Λάμπρος Κωστάρας
http://true-channel.blogspot.com